دکتر برویک و دکتر Stubhaug اظهار نظر می‌کنند که مهم‌ترین یافته در مطالعه دانمارکی ، نرخ مرگ و میر بالاتر در بیماران مبتلا به درد مزمن در مقایسه با افراد بدون درد است . آن‌ها توجه دارند که opioids ممکن است این بار بیماری را در بیماران مبتلا به درد مزمن تشدید کند، اما تعیین می‌کند که آیا این نرخ مرگ و میر بالاتر ناشی از درمان افیونی و یا جدی بودن مشکل درد است یا خیر. آن‌ها در مورد این موضوع بحث می‌کنند که چگونه نگرش نسبتا ً لیبرال نسبت به تجویز opioids در دانمارک با سیاست‌های محدود کننده‌تر در کشورهای شمال اروپا تفاوت دارد و تاکید می‌کنند که ایجاد تعادل ، چالش بزرگی را در داروی درد به وجود می‌آورد .

پرسش نهایی که آن‌ها پیشنهاد می‌کنند این است که آیا مجرم اصلی opioids است یا روشی که در آن بیماران با opioids درمان می‌شوند . آن‌ها می‌نویسند : " درمان موثر و موثر مواد افیونی ممکن است اما همچنان یک شمشیر دولبه است که کنترل آن دشوار است . این بیماری نیازمند دانش دارویی ، تجربه ، منابع ، صبر و شکیبایی قابل‌توجه ، و انرژی ذهنی از گروهی از دستیاران که قادر به مراقبت از کل وزن بدن خود در طول سال اول هستند ، نگهداری بلندمدت از کاهش وزن بیشتر خواهد بود اگر آن‌ها به درمان با metformin نسبت به دارونما یا مداخله سبک زندگی محول شده باشند . مسن‌تر بودن و از دست دادن وزن بیشتر در سال اول ، most پیش‌بینی‌کننده کاهش وزن پایدار بودند .
اشتراک :
داستان کامل
در تحقیقات بالینی ( DPP ) و مطالعات پی‌گیری بلند مدت آن ، در بین افرادی که حداقل ۵ درصد از وزن بدن خود را در طول سال اول از دست دادند ، نگهداری طولانی‌مدت از کاهش وزن بیشتر محتمل بود اگر آن‌ها به درمان با metformin نسبت به دارونما یا مداخله سبک زندگی محول شده بودند . مسن‌تر بودن و از دست دادن وزن بیشتر در سال اول ، most پیش‌بینی‌کننده کاهش وزن پایدار بودند . یافته‌های یک گروه از یک گروه در کتاب تاریخ پزشکی داخلی منتشر می‌شوند .
کاهش وزن نقش اصلی در تلاش‌ها برای پیش‌گیری یا تاخیر در دیابت نوع ۲ بازی می‌کند . به این ترتیب ، شناسایی پیش‌بینی‌های خوب از دست دادن وزن بلند مدت می‌تواند منجر به بهبود مدیریت وزن شود . DPP یک آزمایش کنترل‌شده تصادفی بود که با کاهش وزن و پیش‌گیری از دیابت همراه با metformin ، مداخله شدید سبک زندگی ( ILS ) ، یا placebo در میان بیش از ۳۰۰۰ نفر با treatment ، و مطالعه پیامدها ( DPPOS ) بیماران مشاهده شد . DPP / DPPOS بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین مطالعه برای پیش‌گیری از دیابت است .
پس از سال اول ، دو برابر تعداد زیادی از شرکت کنندگان در گروه ILS در مقابل گروه metformin حداقل ۵ درصد وزن بدن خود را از دست دادند . با این حال ، آن‌هایی که به گروه metformin گماشته شده بودند، در حفظ کاهش وزن خود بین ۶ تا ۱۵ سال ، در حالی که بیماران همچنان در حال پی‌گیری بودند ، موفق بودند . محققان متوجه شدند که کاهش وزن در یک سال کاهش وزن طولانی‌مدت در همه گروه‌ها را پیش‌بینی کرده‌است . کاهش وزن اولیه نیز با توجه به بروز دیابت مهم بود . محققان دریافتند که نرخ شیوع دیابت فزاینده در بیش از ۱۵ سال در بین کسانی بود که حداقل ۵ درصد از وزن خود را در سال اول از دست دادند .
به گفته نویسندگان مطالعه ، تحقیقات آتی باید بر این موضوع متمرکز شوند که آیا metformin می‌تواند به عنوان یک مداخله مفید برای حفظ وزن بعد از از دست دادن وزن اولیه با مداخلات سبک زندگی ، antiobesity دارو و یا دستگاه‌های bariatric باشد .

منبع